قواعد درس«Personality»:

صفات اشاره:

Thisو that هردو با اسم های قابل شمارش مفرد و غیر قابل شمارش به کار می روند. از «this» که معنی آن (این) می باشد برای اشاره به نزدیک و از کلمه «that» به معنی (آن) برای اشاره به دور استفاده می شود. که در زبان انگلیسی به این کلمات صفات اشاره گفته می شود.

That money is in my pocket.

آن پول در جیبم است

This is a toy car.

این یک ماشین اسباب بازی است.

«theses و those» شکل جمع کلمات بالا می باشند که هر دوی اینها با اسم قابل شمارش جمع به کار می روند. «these» به معنی (این ها) برای اشاره به نزدیک و «those» به معنی (آنها) برای اشاره به دور به کار برده می شود.

These boys are my brothers.

این پسرها برادران من هستند.

Those men play ping pong very well.

آن مردها به خوبی پینگ پنگ بازی می کنند

ترتیب اجزای یک جمله ساده و کامل در جملات مثبت و خبری زبان انگلیسی

نکته مهم 1:

از مهمترین و اصلی ترین فعلهای کمکی در زبان انگلیسی که کاربرد بسیاری در زبان انگلیسی دارند، عبارتند از:

Am, is, are, was, were, will, would, have, has, had

نکته مهم 2:

هرگاه بخواهیم جمله ای را منفی کنیم بایستی به فعل کمکی موردنظر زمان جمله قید منفی ساز not و یا مخفف آن n't اضافه کنیم

نکته مهم ۳:

در جملاتی که فعل کمکی دارند برای سوالی کردن آنها کافی است جای فاعل جمله را با فعل کمکی عوض نماییم.

تعریف فاعل جمله:

کسی یا چیزی است که جمله در باره آن صحبت می کند و انجام دهنده عمل جمله است. بنابراین فاعل جمله همیشه در ابتدای جمله بکار می رود.

تعریف ضمایر فاعلی:

 کلماتی هستند که جانشین و نماینده جایگزین فاعل جمله می شوند و همانند خود فاعل در ابتدای جمله بکار برده می شوند که وظیفه آنها جلوگیری از تکرار فاعل می باشد.

Saro is a kind student. He helps his friend.

مقدمه ای بر افعال to be (مصدر بودن)

افعال To be

افعال to be ابتدایی ترین، مهمترین و پرکاربردترین فعل ها در زبان انگلیسی هستند. وقتی سخن از افعال to be به معنای «بودن» به میان می آوریم منظور ما شکل های مختلف این فعل يعني am به معنای «هستم» و is هست» و are «هستی، هستیم، هستید، هستند» است. (برای زمان حال)

همینطور شکل های گذشته ساده این مصدر to be به صورت was به معنای «بودم، بوده که شکل گذشته am و is می باشد و were «بودی، بودیم، بودید، بودند» است شکل گذشته are می باشد. (برای زمان گذشته).

فعل am اول شخص مفرد است و فقط برای ضمیر ا به معنی من بکار می رود. فعل is برای ضمایر سوم شخص مفرد he، she و it بکار می رود. و are دوم شخص جمع است که از آن برای ضمایر we، you و they استفاده می شود.

برای سوالی کردن جملات دارای افعال to be فقط کافی است که افعال to be را به اول جمله بیاوریم.

برای منفی کردن جملات دارای افعال to be فقط کافی است بعد از افعال to be کلمه not يا n’t بیاوریم

نشانه های اسم:

مقدمه ای بر حروف تعریف (Article):

الف) حروف تعریف نامعین یا نکره «a, an»:

همیشه قبل از اسم های مفرد و قابل شمارش که بتوان آن ها را شمرد به کار می روند. کلماتی که بعد از این حروف تعریف نامعین بیایند برای شنونده یا گوینده ناشناخته می باشند.

نکته مهم 1:

در موارد بالا اگر چنانچه حرف اول اسم مفرد با حروف صدادار که قبلا بدان اشاره شد (a, e, I, o, u) شروع شده باشد به جای حرف تعریف نامعین «a» از حرف تعریف نامعین «an» استفاده می شود

a student - a book

an orange - an egg - an apple

ب) حرف تعریف معین یا مشخص «the»:

این حرف تعریف قبل از اسم های قابل شمارش مفرد یا جمع و همچنين اسم های غیر قابل شمارش کاربرد دارد. در حقیقت اسم یا اسم هایی که بعد از «the» به کار می رود اسمی معین یا شناخته شده است

the water              the pens            The book

نکته مهم ۲:

به یاد داشته باشید که حرف تعريف معين «the» دارای کاربرد بسیار زیادی می باشد که در مبحث های آتی به طور مفصل با آن آشنا خواهید شد.

کاربرد There is و There are

برخلاف معنای واژه there ساختارهای there is و there are هیچ رابطه ای با مکان ندارد و از آنها برای نمایش «وجود داشتن» استفاده می شود. زمانی که می خواهیم وجود یک چیز را نشان دهیم معمولا از این عبارت ها استفاده می کنیم. there is برای اسامی مفرد قابل شمارش و غیر قابل شمارش به کار می رود و به معنی (وجود دارد/ هست) می باشد و there are برای اسامی جمع قابل شمارش و به معنی (وجود دارند / هستند) به کار می روند. به مثال زیر توجه کنید:

استفاده سوالی از این عبارت ها بسیار رایج است. برای سوالی کردن آنها کافیست جای فعل be را با there عوض کنیم. برای پاسخ دادن کوتاه هم از عبارت there is یا there are با توجه به مثبت یا منفی بودن پاسخ به صورت مثبت یا منفی استفاده می کنیم. برای منفی کردن این عبارات نیز فقط کافی است کلمه not یا n’t را به افعال to be اضافه کنیم. به مثال های زیر توجه کنید

Is there any water in the jug?

Are there fifty books in your library?